MARGRIET EECLOO BLAAST 100 KAARSJES UIT



Margriet Eecloo zag in Zedelgem het levenslicht op 11 augustus 1917. Ze woonde in een boerderij in Zedelgem samen met haar ouders, haar jongere broer Gustaaf (Staf) en haar zus Maria. Margriet moest vaak helpen, want alles moest nog op de boerderij gebeuren met de hand. Zo moest ze bijvoorbeeld de aardappelen rooien, ook al was dit soms pijnlijk.

Ze kende een zeer mooie jeugd. Wanneer de koeien gemolken werden stond Margriet, samen met de poezen,in de rij voor een tas melk. Margriet liep school, tot haar dertiende. Hiervoor moest ze elke dag tweemaal 45 minuten stappen! Klauteren in de bomen of kattenkwaad uithalen, was voor Margriet geen probleem.

Na haar schoolperiode begon Margriet te werken bij het gezin Wegsteen in Brugge als kindermeisje. Ze ging dus telkens een maand naar Brugge, om dan één weekend naar huis te gaan. Dit deed Margriet drie jaar lang. Daarna werkte Margriet in een hoeve/brouwerij in Zedelgem.

Nadien begon deze sterke dame te werken voor Juffrouw Jeanne De Man, in een kasteel te Varsenare. De zondag had Margriet telkens vrij en ging ze wel eens gaan dansen. Het was op deze manier dat ze haar toekomstige man William leerde kennen. Hij vroeg haar namelijk ten dans in een danszaal in Zedelgem. Op het kasteel vertelde ze over deze ontmoeting, en de hovenier bleek William te kennen. Deze hovenier bracht William naar het kasteel, en ook Margriet was meteen verkocht van William. Uiteindelijk trouwde Margriet met hem, op 21-jarige leeftijd.

Margriet besliste om te stoppen met werken (bij Juffrouw De Man), en vervolgens in te wonen bij haar schoonmoeder in Zerkegem. Ze hadden er een café met feestzaal waar Margriet uiteraard meehielp. William zijn schoonbroer was de bekende wielrenner Sylvère Maes, hij won één maal Parijs-Roubaix en tweemaal de ronde van Frankrijk. Ze woonden bijgevolg zeer veel wedstrijden bij van hem. Haar andere passie was handwerk, want dat kon ze als de beste!

In tussentijd kregen Margriet en William een dochter, Marie-José. Zij trouwde op haar beurt met Willy en kregen drie zonen (Frank, Marc en Yves). Op dit moment zijn er al zeven achterkleinkinderen. In 1995 stierf haar man, na een lange periode van ziek zijn. De familie van Margriet heeft haar een heel lange tijd opgevangen, zodat ze nog thuis kon wonen. Na enige tijd drong een opname in een woonzorgcentrum zich op. Dit gebeurde dan eind 2015 in Avondrust Margriet zegt zelf dat ze hier heel gelukkig is!

Op 11 augustus vierde ze haar 100ste verjaardag. We wensen haar alvast een dikke proficiat en een voorspoedige gezondheid.



Nieuws /